به گزارش مشرق به نقل از پایگاه اینترنتی دیلی میل، در مجموع 883 کهکشان در منطقه ای از آسمان کشف شد که معمولا به واسطه کهکشان راه شیری در معرض دید قرار ندارد؛ یک سوم از این کهکشان ها پیش از این ناشناخته بودند.

از تجمع این کهکشان ها و حرکت آنها برای مطالعه پدیده مرموزی به نام «جاذب بزرگ» استفاده می شود که راه شیری و صدها هزار کهکشان دیگر را با نیروی گرانش بسیار زیاد به سمت خود می کشد.

این کهکشان های جدید تقریبا در نزدیکی زمین و در خوشه هایی در فاصله 250 میلیون سال نوری قرار دارند.

تاکنون این کهکشان ها به دلیل روشنایی و تجمع ستارگان در کهکشان راه شیری از چشم انسان پنهان بودند و پس از آن کشف شدند که محققان یک ابزار 21 سانتی متری به نام multibeam receiver در تلسکوپ بزرگ رادیویی پارکز ( Parkes) در نیو ساوت ولز نصب کردند.

پژوهشگران به واسطه این ابزار توانستند از میان ابرهای گرد و غبار و ستارگان که راه شیری را پر می کنند، در منطقه فضایی مشاهده نشده پشت کهکشان راه شیری، با دقت به رصد بپردازند.
منطقه پشت کهکشان راه شیری در میان ستاره شناسان به دلیل مشکلاتی که در مشاهده اجرام دور دست ایجاد می کند، به « منطقه اجتناب» شناخته می شود.

به گفته محققان، این کشف به توضیح درباره جاذب بزرگتر که به نظر می رسد نیروی گرانشی برابر با یک میلیون میلیارد خورشید دارد، کمک می کند.

کهکشان ها سامانه هایی بزرگ و با اندازه و مرزی مشخّص هستند که از ستاره ها، بقایای ستاره نماها (شبه ستاره ها)، ماده تاریک، گازها و گرد و غبارهای میان ستاره ای تشکیل یافته اند و با نیروهای گرانشی گردِ هم آمده اند.